Adel Al-Robayi is werktuigbouwkundig ingenieur in hart en nieren. Zijn stelregel: hoe complexer, hoe beter. De zzp’er is via Velox actief op een project waarin hij helemaal zijn ei kwijt kan: The Pulse Amsterdam. Dit is zijn verhaal.
Aan de Zuidas, tussen de A10 en de sportvelden van SC Buitenveldert, verrijst de komende jaren The Pulse Amsterdam: een multifunctioneel complex bestaande uit twee hoge torenflats, op de begane grond verbonden door een groot middendeel met horeca, retail en een grote bioscoop. Dit prestigieuze project van ontwikkelaars Vorm Ontwikkeling en EDGE combineert wonen, werken en recreatie op een van de toplocaties van Nederland.
Spin in het web
Sinds februari 2021 werkt Adel Al-Robayi (50) via Velox voor Bosman Bedrijven aan de werktuigkundige installaties van The Pulse Amsterdam. Als Lead Engineer coördineert hij het werk van de vijf partners die verantwoordelijk zijn voor luchtkwaliteit, sanitair, sprinklerinstallaties, de klimaatplafonds en de ventilatie van de parkeergarage. Daarnaast staat hij zelf aan de lat voor ontwerp en realisatie van de klimaatinstallaties.
“Als spin in het web maak ik coördinatietekeningen voor alle W-installaties,” zegt de Hagenaar van Iraakse komaf. “Ik voed de partners met informatie op basis waarvan zij hun installaties detailleren en modelleren. Die uitwerkingen controleer ik en stuur ik eventueel bij voordat ze ter goedkeuring naar de klant gaan.”
Modelvliegtuigjes
De weg die Al-Robayi aflegde naar zijn huidige functie is niet de meest gebruikelijke. Op de lagere school in Irak was hij een goede leerling die in zijn vrijetijd het liefst bezig was met modelvliegtuigjes. Vanaf zijn twaalfde bouwde hij samen met zijn broer verscheidene modellen van balsahout. Urenlang waren de twee in de weer met het vertalen van platte tekeningen naar realistische driedimensionale vliegtuigmodellen. Met de modellen deden ze ook mee aan georganiseerde wedstrijden (‘luchtgevechten’) met andere tieners. “In totaal hebben we meer dan vijftien gemaakt. De laatste twee, een zweefvliegtuig en een biplane met motor, hadden een romp van een meter lang en nog langere vleugels,” vertelt hij. “Misschien legde deze hobby wel de kiem voor mijn latere werkzame leven.”
In 1999 kwam hij naar Nederland met een ingenieursdiploma Werktuigbouwkunde van de Technische Universiteit van Bagdad op zak. Een nieuwe start in een nieuw land. “Dat betekende: leren, leren en nog eens leren’,” vertelt hij. “Vanaf de 3e dag in Nederland leerde ik de taal. En in mijn werk moest ik niet meteen te veeleisend zijn, bedacht ik. Ik zei tegen mezelf: ‘Ik ga mezelf gewoon bewijzen, de manier van werken leren kennen’.”
DOORGROEIEN
Via een uitzendbureau kon Al-Robayi bij BAM aan de slag als Aankomend Tekenaar. Vanaf dat moment ging het snel. Hij doorliep bij BAM alle stadia tot aan Specialist Engineering. Hij kreeg de kans om door te groeien, onder meer via MIT-opleidingen en cursussen op het gebied van hydraulische schakelingen en projectmanagement. En door het uitvoeren van interessante grote projecten, zoals de nieuwbouw van het Erasmus MC in Rotterdam. “Daar heb ik 4,5 jaar aan gewerkt,” vertelt hij. “Een ziekenhuis heeft zoveel verschillende installaties, dat was een bijzondere uitdaging.”
In 2019 lonkte de vrijheid van het ondernemerschap. “Als zzp’er kan ik zelf de projecten kiezen, dat vind ik fijn,” zegt hij. “Ik kies puur op inhoud, op het project. Niet op de tarieven of de reistijd. Het is ook niet mijn ambitie om projectleider of manager te zijn. Engineering is mijn hobby. Hoe moeilijker, hoe interessanter.”
Na het aflopen van zijn eerste opdracht als zzp’er - de Galaxy Tower in Utrecht, voor Homij - hernieuwde Al-Robayi zijn kennismaking met Velox. “Er was eerder al een prettig contact opgebouwd. Ze presenteerden mij nu een paar verschillende opties, en ik kon het project kiezen dat mij het meest aansprak: The Pulse Amsterdam. Dat is een van de voordelen van Velox: ze hebben goede contacten. Daardoor kom ik gemakkelijker binnen op aantrekkelijke projecten, zeker omdat ik nog niet zo lang als zelfstandige aan de slag ben.”
Perfecte samenwerking
Over de samenwerking binnen het Amsterdamse project is Al-Robayi zeer te spreken. “We werken in een team van acht mensen dat verantwoordelijk is voor alle installaties in het gebouw. Naast de projectmanager en de projectleider van Bosman allemaal inleners, net als ik. Stuk voor stuk ervaren mensen die goed werk leveren. En er is een heel prettige sfeer. Als je bijvoorbeeld een keer een probleem hebt, dan kun je gewoon alles vragen. Echt perfect.”
De Lead Engineer kan in het project goed zijn ei kwijt. Met een woontoren van 22 verdiepingen, een kantoor van 24 verdiepingen en een verbindend gedeelte met horeca, retail, woningen en een bioscoop met 9 zalen biedt het hem meer dan voldoende complexiteit. “De combinatie van verschillende functies maakt het afwisselend en uitdagend.”
Bijzondere uitdagingen
De bijzondere uitdagingen bij The Pulse Amsterdam zitten onder meer in de beperkte fysieke ruimte in het gebouw. “De installaties moeten heel strak worden ingepast, het is echt krap,” zegt Al-Robayi daarover. De tweede uitdaging: een summier bestek. “Veel details zijn nog niet ingevuld. Eventuele problemen komen pas naar voren op het moment dat de constructeur of de ontwerpers van de installaties het bestek gaan uitwerken.”
Een voorbeeld uit de praktijk: de constructeur ontwerpt een extra dikke vloer boven een kantoorruimte met een verlaagd plafond. Die dikkere vloer stond niet in het ontwerp, maar de kantoorruimte eronder mag omwille van de beleving niet lager worden. “Dus wordt de ruimte voor de installaties boven het plafond een stuk krapper,” vertelt hij. “Om die puzzel op te lossen heb ik onder meer voorgesteld om het luchtkanaal te splitsen in twee smalle kanalen, leidingen op te schuiven en de sprinklerleiding door sparingen in de balken te laten lopen. Het voorstel is nu voor 99% rond.”
Kunststukjes
Om te beschrijven welke kwaliteiten nodig zijn om zulke uitdagingen te lijf te gaan, moet Al-Robayi even nadenken. “Door de combinatie van opleiding, ervaring en 3D-inzicht kun je simpele en goedkopere oplossingen bedenken. Het helpt om snel mogelijkheden en onmogelijkheden te zien. En ik kan met tekeningen en doorsnedes goed uitleggen waarom iets wel of niet mogelijk is.” Kwaliteiten die vier decennia geleden, op een heel andere plek, al hielpen om de meest uitdagende technische kunststukjes te realiseren.