Hoe ben je in aanraking gekomen met de paardensport?

“Zo’n vijf jaar geleden nam mijn vriendin Carli, destijds al een paardenliefhebster, mij op een ochtend mee naar natuurgebied Quadenoord in Gelderland. Ik heb haar toen geholpen met het voeren van hooi aan paarden die daar in een wei stonden. Ik vond het meteen een machtig mooi gevoel om tussen al die paarden te lopen. Nadat ik haar steeds vaker ging helpen, ontdekte ik dat elk paard een eigen karakter heeft en dat het superintelligente dieren zijn. Dat was voor mij aanleiding om mij daarin wat meer te gaan verdiepen.”

Hoe was je eerste ervaring met het rijden op een paard?

“Dat was op het paard van mijn vriendin die mij aanspoorde om het een keer te proberen. Nou, die eerste keer bakte ik er natuurlijk helemaal niets van! Ik wist helemaal niet wat ik moest doen of hoe ik het paard moest besturen. Met als gevolg dat het paard met mij op zijn rug doodleuk de bak van de manege uit slofte om hooi te gaan grazen, haha! Maar die allereerste ervaring gaf mij wel de motivatie om het paardrijden onder de knie te krijgen en méér te weten te komen hoe je met paarden omgaat. Toen ben ik privélessen dressuur gaan nemen om zo mezelf langzaamaan te oefenen in het gehoorzaam maken van het paard.”

Wat vind je zo fascinerend aan paarden?

“Door de hulpen – oftewel aanwijzingen – die je als ruiter geeft, kun je een paard bepaalde stappen of bewegingen laten maken. Door bepaalde subtiele aanrakingen met je benen, voeten, handen of teugels kun je een paard bijvoorbeeld opdracht geven om te versnellen, te vertragen, te wenden, zijwaarts te gaan of een bocht te maken. Kortom, door hun bewegingsmechanica te begrijpen, kun je een paard als het ware leren besturen. De techniek die daarbij komt kijken, vind ik heel fascinerend!”

Heb je inmiddels ook een eigen paard?

“Ja, na tal van privélessen op manegepaarden te hebben gevolgd, was ik op gegeven moment wel toe aan een eigen paard. Op Moravita, zoals dit paard van het ras Lippizaner heette, heb ik jarenlang op recreatief niveau dressuur gereden. Helaas is Moravita vorig jaar overleden. Inmiddels heb ik samen met mijn vriendin wel weer een nieuw paard gekocht: een opgroeiend veulen van het ras Paint horse dat zijn naam te danken heeft aan zijn gevlekte uiterlijk. Deze jaarling- zoals een paard van één jaar oud wordt genoemd – kunnen we nu echter nog niet berijden. Want daarvoor moet Levi, zoals we dit paard hebben genoemd, eerst volgroeid zijn; pas op zijn zesde is hij sterk genoeg om het gewicht van een volwassen mens te kunnen dragen.”

Hoe bouw je een band op met je paard?

“Na mijn drukke werkweek op Schiphol rijden wij elk weekend vanuit onze woonplaats Amersfoort naar een 40 hectare groot natuurterrein bij Wageningen. Want daar loopt onze jaarling Levi samen met een kudde andere jaarlingen vrij rond in het wild. Wij zoeken Levi elke week op om hem te poetsen en te borstelen. Op die manier raakt hij gewend aan onze aanrakingen en leert hij met mensen omgaan. Het is dus heel belangrijk om van jongs af aan een band op te bouwen met je paard, zodat je later geen vreemde voor hem bent.”

‘De techniek die bij het besturen van een paard komt kijken, vind ik heel fascinerend’